เทศนา

พวกเราหลายคนต้องทนทุกข์ทรมานจากความอับอาย เราสามารถละอายใจในรูปลักษณ์ของเราอดีตงานของเรา ลูกๆ หรือคู่สมรสของเราเป็นต้น เพราะความอัปยศนี้ เราจึงอยากซ่อนตัว เมื่อเราไตร่ตรองเราจะค้นพบว่ามีพระคุณสําหรับทั้งความอับอายและความสําเร็จของเรา

เมื่อมนุษย์ถูกสร้างขึ้นครั้งแรก วิญญาณที่เปลือยเปล่าจะปลอดภัยและไม่รู้สึกอับอาย (ปฐมกาล 2:25- เขาทั้งสองยังเปลือยกายอยู่ ผู้ชายและภรรยาของเขายังไม่มีความอาย)

คําว่า “ความอัปยศ” เริ่มต้นอย่างไร เมื่อเราไม่ฟังพระเจ้าและวิญญาณเปลือยกายไม่ปลอดภัยและรู้สึกอับอาย

ความเปลือยเปล่า=ความอ่อนแอ=ไม่ได้รับการยอมรับจากผู้คน=รู้สึกอับอาย

อัปยศ= บูช =ล้มเหลวในความหวังและความคาดหวัง น่าอาย

เพื่อไม่ให้รู้สึกละอาย เราต้องควบคุมข้อมูลเกี่ยวกับตัวเรารอบข้าง คุณรู้เรื่องราวของซินเดอเรลล่าหรือไม่ เธอต้องกลับก่อนเที่ยงคืนเนื่องจากเธอเปลี่ยนไปเป็นคนเดิมในตอนนั้น เธอจำเป็นต้องควบคุมข้อมูล มิฉะนั้น จะเห็นร่างที่แท้จริงของเธอ ในเรื่อง Frozen เนื้อเพลงของเพลงประกอบเรื่องหลักคือ “อย่าให้พวกเขาเข้ามา อย่าให้พวกเขาเห็น เป็นผู้หญิงที่ดีที่คุณต้องเป็น ซ่อนไว้ ไม่รู้สึก อย่าให้รู้” วิญญาณที่เปลือยเปล่าจำเป็นต้องซ่อนตัวเพื่อจัดการกับความละอาย ถ้าคุณรู้ว่าฉันเป็นใคร คุณอาจจะไม่ชอบฉัน ทำไมวิญญาณที่เปลือยเปล่าจึงต้องซ่อน

เป็นเพราะ “อุงเกรซ” “อุงเกรซ” คืออะไร สังคมมนุษย์ดำเนินไปด้วยความไร้ระเบียบ มันจัดอันดับคนยืนกรานให้และคืนความเป็นธรรม เกรซไม่ยุติธรรมจริงๆ มีวิธีที่ดีกว่าในการจัดการกับความละอาย

พระคุณคืออะไร

พระคุณคือของประทานจากความโปรดปรานของพระเจ้าที่ไม่สมควรได้รับ

‘พระคุณ’ หมายความว่าไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทําได้เพื่อทําให้พระเจ้ารักผมมากขึ้น และไม่มีอะไรที่ผมสามารถทําได้เพื่อทําให้พระเจ้ารักผมน้อยลง ‘พระคุณ’ หน้าตาเป็นยังไง

เมื่อเราเป็นปู่ย่าตายาย ภรรยาบอกว่ามองดูหลานของเรา “เขาไม่ต้องทำอะไรเลย ฉันรักเขาไปแล้ว” เด็กต้องการแหล่งที่จะช่วยพวกเขาและรักพวกเขา นั่นเป็นวิธีที่พระเจ้ารักเราในนามของพระเยซู
นั่นเป็นเหตุผลที่เราต้องกลับใจโดยรู้ว่าพระคุณของพระผู้เป็นเจ้ามีให้เราเมื่อเรากลับใจ

2 ซามูเอล 9:1-5

ดาวิดตรัสถามว่า “มีสมาชิกคนใดในราชวงศ์ซาอูลที่ยังมีชีวิตอยู่บ้างหรือไม่? เราจะได้แสดงน้ำใจต่อเขาเพื่อเห็นแก่โยนาธาน”

2ขณะนั้นยังมีข้าราชบริพารคนหนึ่งของซาอูลชื่อศิบา เขาจึงถูกเรียกตัวมาเข้าเฝ้าและดาวิดตรัสกับเขาว่า “เจ้าคือศิบาหรือ?” เขาทูลว่า “พระเจ้าข้า”

3ดาวิดตรัสถามว่า “ในราชวงศ์ของซาอูลมีใครเหลืออยู่บ้างไหม? เราจะได้แสดงความกรุณาของพระเจ้าต่อเขา”
ศิบาทูลว่า “บุตรชายของโยนาธานยังมีชีวิตอยู่ เท้าทั้งสองข้างของเขาเป็นง่อย”

4กษัตริย์ตรัสถามว่า “เขาอยู่ที่ไหน?” ศิบาทูลตอบว่า “เขาอยู่ที่บ้านของมาคีร์บุตรอัมมีเอลในเมืองโลเดบาร์”

5กษัตริย์ดาวิดจึงทรงให้รับตัวเขามาจากโลเดบาร์ จากบ้านมาคีร์บุตรอัมมีเอล

ดาวิดแสดงความเมตตาต่อบุตรของโยนาธานเพราะเห็นแก่โยนาธาน พระเจ้ายังทรงแสดงความเมตตาเพื่อเห็นแก่พระเยซูด้วย

คำว่า ความพระเมตตาของพระเจ้า = พระคุณของพระเจ้า

ความอ่อนแอที่เท้าทั้งสองข้างเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าตลอดทั้งเรื่องเพื่อเน้นย้ำถึงความละอายและความอ่อนแอของพระองค์ และพระเจ้าก็ทรงรักเราแม้ว่าเราจะละอาย/อ่อนแอก็ตาม

ในโลเดบาร์ (ในที่แห้งแล้งไม่มีหญ้า) หมายความว่าลูกชายของโจนาธานอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่

เราเรียนรู้อะไรได้บ้างจาก 5 ข้อนี้ เราเห็นความอัปยศของท่านและจะไม่ปล่อยให้ท่านอับอาย เราจะได้แสดงความกรุณาของพระเจ้าต่อเขา

เราห่วงใยท่านและจะเฝ้ามองท่านเพื่อช่วยเหลือท่าน

เราเห็นความอัปยศของท่าน และจะไม่ปล่อยให้ท่านอับอาย

เมื่อเมฟีโบเชทบุตรโยนาธานราชโอรสของซาอูลมาเข้าเฝ้าดาวิด ก็กราบลงถวายความเคารพ
ดาวิดตรัสว่า “เมฟีโบเชทเอ๋ย!”
เขาทูลตอบว่า “พระเจ้าข้า”

7ดาวิดตรัสกับเขาว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเราจะแสดงความเมตตากรุณาต่อเจ้าโดยเห็นแก่โยนาธานบิดาของเจ้าอย่างแน่นอน เราจะคืนที่ดินทั้งหมดของซาอูลปู่ของเจ้าให้กับเจ้า และเจ้าจะมานั่งร่วมโต๊ะกับเราเสมอ”

8เมฟีโบเชทกราบลง แล้วทูลว่า “ควรหรือที่สุนัขตายเช่นข้าพระบาทจะได้รับพระกรุณาจากฝ่าพระบาท?”

9ดาวิดจึงเรียกตัวศิบาข้าราชบริพารของซาอูลมาและตรัสกับเขาว่า “เราได้ยกข้าวของทุกอย่างที่เป็นของซาอูลและราชวงศ์ให้แก่หลานของนายเจ้า

10ตัวเจ้ากับลูกๆ และคนรับใช้ จงทำไร่ไถนาให้เขาและนำพืชผลมาเพื่อเลี้ยงดูหลานของนายเจ้า และเมฟีโบเชทหลานของนายเจ้าจะร่วมโต๊ะกับเราเสมอ” (ฝ่ายศิบามีลูกชายสิบห้าคนและคนรับใช้ยี่สิบคน)

11ศิบาก็ทูลว่า “ข้าพระบาทจะทำทุกอย่างตามพระบัญชา” ดังนั้นเมฟีโบเชทจึงร่วมโต๊ะเสวยกับดาวิดเหมือนเป็นราชโอรสองค์หนึ่งของกษัตริย์

12เมฟีโบเชทมีบุตรชายคนหนึ่งชื่อมีคา ทุกคนในครัวเรือนของศิบาเป็นคนรับใช้ของเมฟีโบเชท

13เมฟีโบเชทอาศัยอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม เพราะเขาต้องร่วมโต๊ะเสวยเป็นประจำ และเพราะเท้าทั้งสองข้างของเขาพิการ

เมฟิโบเชธหมายถึงอะไร

หมายถึง “กำจัดความอัปยศของข้า”! ดูเหมือนว่าเขาจะกำจัดความอับอายไม่ได้! เมฟีโบเซทกลัวแต่ดาวิดยืนยันกับท่านขณะที่เขามีพันธสัญญากับโยนาธานที่จะใจดีต่อลูกหลานของเขา นอกจากนี้เรายังมีพันธสัญญาใหม่กับพระเจ้าเมื่อพระเยซูสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเพื่อเรา เมื่อเราเข้าสู่พันธสัญญาใหม่ เรามีชีวิตที่เปลี่ยนแปลงและ “เป็นเหมือนบุตรของกษัตริย์” เราถูกรับเข้ามาในครอบครัวของพระเจ้าและกลายเป็นลูกของพระเจ้าด้วย

ไม่เพียงเท่านั้น เมฟีโบเชทจะรับประทานอาหารร่วมกับดาวิดและดูแลเอาใจใส่ อย่างไรก็ตาม เมฟีโบเซธตื่นตระหนกและตอบกลับโดยใช้คำว่า “สุนัขตาย” คุณจำได้ไหมว่าตอนที่ซาอูลกำลังไล่ตามดาวิด และดาวิดก็พูดกับซาอูลด้วยว่า “ทำไมเจ้าไล่ตามเรา สุนัขที่ตายแล้ว” อย่างไรก็ตาม คำพูดนั้นก็ดังก้องกังวานสำหรับกษัตริย์ดาวิด และเขาสามารถเห็นอกเห็นใจพระองค์ ดังนั้น ไม่ว่าเราจะผ่านอะไรมาก็ตาม พระเจ้าสามารถใช้มันได้โดยเฉพาะในความแตกสลายและความอ่อนแอของคุณ

สิ่งที่พระเจ้าพูดกับผมเกี่ยวกับความอัปยศของผม:

เราห่วงใยท่านและจะเฝ้ามองท่านเพื่อช่วยเหลือท่าน
เราเห็นความอัปยศของท่าน และจะไม่ปล่อยให้ท่านอับอาย
เรายังรักท่านทั้งๆที่ท่านละอายใจ
เราจะเสริมกำลังท่าน เพื่อช่วยให้ท่านเปลี่ยนสิ่งที่ท่านคิดเกี่ยวกับตัวเอง
เราจะดูแลคุณเหมือนคนในครอบครัว

มีพระคุณสำหรับความสำเร็จของผม ลูกา 13:1-5. กลับใจ (หมายถึงเปลี่ยนวิธีคิดของคุณเกี่ยวกับพระเจ้า และ สถานการณ์ของคุณ) หรือพินาศ (หลงหาย)

ลูกา 13:1-9
ขณะนั้นมีบางคนทูลพระเยซูเรื่องชาวกาลิลีกลุ่มหนึ่งซึ่งปีลาตเอาเลือดของพวกเขาผสมกับเครื่องบูชาของพวกเขา 2พระเยซูตรัสตอบว่า “ท่านคิดว่าชาวกาลิลีเหล่านั้นเป็นคนบาปยิ่งกว่าชาวกาลิลีคนอื่นๆ เพราะเขาเผชิญทุกข์ภัยเช่นนี้หรือ? 3เราบอกท่านว่า ไม่ใช่! แต่หากพวกท่านไม่กลับใจใหม่ พวกท่านก็จะพินาศเช่นกัน 4หรืออย่างสิบแปดคนนั้นที่ถูกหอสิโลอัมพังลงมาทับตาย ท่านคิดว่าเขามีความผิดมากกว่าคนอื่นๆ ทั้งปวงที่อาศัยอยู่ในกรุงเยรูซาเล็มหรือ? 5เราบอกท่านว่า ไม่ใช่! แต่หากท่านไม่กลับใจใหม่ พวกท่านก็จะพินาศเช่นกัน”

โรม 12 กล่าวว่า “อย่าดำเนินชีวิตตามอย่างคนในโลกนี้ แต่จงรับการเปลี่ยนแปลงจิตใจของท่านใหม่..” การกลับใจคือการเปลี่ยนวิธีที่คุณมองไปที่พระเจ้า ตัวคุณเอง และสถานการณ์ของคุณ

เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรเป็นอุทาหรณ์เตือนใจผู้ไม่ทุกข์ร้อน ในเรื่องนี้ เขาสัมผัสได้ถึงหัวใจของคนเหล่านี้ขณะที่พวกเขาแสดงความคิดเห็นและสงสัยเกี่ยวกับคนที่เสียชีวิตเพราะหอคอยที่ตกลงมาบนพวกเขาและการสังหารหมู่ พวกเขารู้สึก “โชคดี” หรือ “ได้รับพร” และบางทีพระเจ้าอาจโปรดปรานพวกเขา เราไม่แน่ใจว่าพระเจ้าเป็นใคร เราตัดสินพระเจ้าตามสถานการณ์ของเรา นี่เป็นความคิดที่ผิดและความคิดนี้จะทำให้คุณพินาศ! (หลงหาย). เราต้องกลับใจซึ่งหมายความว่าเราต้องเปลี่ยนความคิดของเรา ความคิดของเราเกี่ยวกับพระเจ้า สภาวการณ์ของเรา และสถานการณ์ของเรา เราต้องกลับใจทุกวัน เปลี่ยนวิธีคิด!
เราจะเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร – กลับใจทุกวันและพูดกับตัวเอง: เราไม่สมควรได้รับชีวิตที่ดีจากพระเจ้า เราไม่สมควรได้รับสิ่งใด
เราต้องขอบพระคุณและสํานึกคุณต่อพระเจ้า

โรม 2:4 หรือท่านหมิ่นประมาทพระกรุณาคุณ ความอดกลั้น และความอดทนอันล้นเหลือของพระองค์ ท่านไม่รู้หรือว่าพระกรุณาคุณของพระเจ้ามุ่งชักนำท่านให้กลับใจใหม่?

ทุกสิ่งที่เรามีคือพระคุณของพระเจ้า เมื่อเราเสียใจ/ดีใจ-กลับใจ ผมต้องการให้คุณมีความหวัง พระเจ้ามุ่งมั่นที่จะช่วยเราให้รอดพ้นจากสิ่งที่เราสมควรได้รับ

อุปมาเรื่องต้นมะเดื่อที่แห้งแล้ง
จากนั้นพระองค์ตรัสคำอุปมาดังนี้ “ชายคนหนึ่งปลูกมะเดื่อต้นหนึ่งไว้ในสวนองุ่น เขาไปหาดูผลแต่ไม่พบ 7เขาจึงบอกคนดูแลสวนองุ่นว่า ‘เรามาหาผลจากต้นมะเดื่อนี้สามปีแล้ว แต่ไม่เคยพบเลย จงโค่นมันทิ้ง! จะปลูกมันให้ดินจืดไปทำไม?’
8“แต่คนดูแลสวนตอบว่า ‘นายเจ้าข้า ขอปล่อยมันไว้อีกปีหนึ่ง ข้าพเจ้าจะพรวนดินใส่ปุ๋ย 9ถ้าปีหน้าให้ผลก็ดีอยู่! แต่ถ้าไม่มีผลก็จะโค่นมันลง’ ”

นี่คือภาพของชาวสวน (ซึ่งเป็นพระเยซู) และพระองค์ให้โอกาสเราเสมอ

ไม่มีผู้ใดที่หวังในพระองค์แล้วต้องละอาย- สดุดี 25:3

“อย่ากลัวเลย เจ้าจะไม่ต้องทนอับอาย
อย่ากลัวเลย เจ้าจะไม่ต้องขายหน้า
เจ้าจะลืมความอัปยศในวัยสาว
และไม่จดจำคำถากถางเรื่องความเป็นม่ายของเจ้าอีก
-อิสยาห์ 54:4

เอเมน